บทที่ 3 หายใจหนัก

ณ ทางเข้าบาร์ รถคันหนึ่งค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาจอด

โจเซฟอุ้มแคสซี่ที่ยังคงมึนงงเข้าไปในเบาะหลัง ปลดกระดุมเสื้อของเธอออกสองเม็ด เอนหลังพิงเบาะหนังอย่างไม่รีบร้อน "ตอนนี้คุณยังเปลี่ยนใจได้นะ"

นาธาเนียล การ์เซียเหลือบมองกระจกมองหลังด้วยความประหลาดใจ ‘โจเซฟกำลังถามผู้หญิงในอ้อมแขนเขาน่ะหรือ’

แคสซี่กะพริบตา เห็นได้ชัดว่าตกใจกับเหตุการณ์ที่พลิกผันกะทันหันนี้

เธอรวบรวมสติและโพล่งออกมาว่า "ฉันอยากแต่งงานกับคุณ"

โจเซฟเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง โอบแขนรอบเอวแคสซี่ "ไปที่ดิเอเมอรัลด์เบย์"

นาธาเนียลขับรถไปจอดอย่างนุ่มนวลใต้อาคารดิเอเมอรัลด์เบย์ เตือนโจเซฟด้วยความเคารพก่อนจะมองไปที่แคสซี่ในอ้อมแขนของเขา

ใบหน้าที่แดงก่ำของแคสซี่ดูบริสุทธิ์เหลือเกิน ฤทธิ์แอลกอฮอล์เริ่มออกฤทธิ์ขณะที่เธอปล่อยให้โจเซฟอุ้มเธอออกจากรถและขึ้นบันไดไป

เสียงประตูเปิดออกหลังจากใส่รหัสผ่านสร้างบรรยากาศที่คลุมเครือ และแสงไฟกลางคืนสลัวๆ ภายในห้องยิ่งเสริมบรรยากาศนั้น

โจเซฟจับเอวบางของแคสซี่ กดเธอเข้ากับผนังเย็นเฉียบ จูบเรียวปากอุ่นของเธออย่างเร่าร้อน ขณะเดียวกันมือของเขาก็เอื้อมไปสัมผัสหน้าอกอวบอิ่มของเธอ หยอกล้อหัวนมไวต่อความรู้สึกผ่านเนื้อผ้า

แคสซี่ครางเสียงอู้อี้ออกมาโดยไม่รู้ตัว ขาของเธอหนีบเข้าหากันแน่น รู้สึกว่าส่วนล่างของร่างกายเริ่มเปียกชื้น

มืออีกข้างของโจเซฟลูบไล้ไปตามต้นขาเรียวของเธอ ปลายนิ้วเคลื่อนไหวราวกับกำลังเล่นเปียโน หยอกเย้าจุดเร้าอารมณ์ของเธออย่างท้าทาย ในไม่ช้า คลื่นแห่งความสุขก็ซัดสาดเข้าใส่เธอ ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน และน้ำรักก็ไหลหลั่งออกมาจนเปียกนิ้วของโจเซฟ

"ตื่นเต้นขนาดนี้เลยเหรอ" โจเซฟหัวเราะเบาๆ ดึงมือออก สอดนิ้วที่เปื้อนน้ำรักเข้าไปในเสื้อผ้าของเธอ จงใจป้ายน้ำรักนั้นลงบนหัวนมของเธอ แล้วก้มลงดูดเบาๆ

แคสซี่ผ่อนคลายร่างกายทันที กอดเขาแน่นขึ้น สัมผัสได้ถึงความสุขอย่างแรงกล้าที่เขามอบให้

พลิกตัวลงบนโซฟา เขาจับขาเธอแยกออก เอนตัวไปข้างหน้า อวัยวะเพศของเขาสัมผัสกับปากช่องคลอดของเธอ

แคสซี่ซบไหล่ของชายหนุ่ม กระซิบว่า "อาเธอร์!"

ความใกล้ชิดทั้งหมดหยุดชะงักลงทันที เหลือเพียงเสียงหอบหายใจหนักๆ ซึ่งให้ความรู้สึกอึดอัดและเจ็บปวดอย่างยิ่ง

หลังจากเสียงคลิกเบาๆ ไฟก็สว่างขึ้น

แสงสว่างจ้าทำให้แคสซี่ต้องเปิดดวงตาที่พร่ามัวจากฤทธิ์สุรา มองใบหน้าของโจเซฟอย่างงุนงง

เขาลุกขึ้นมองเธอด้วยแววตาลุ่มลึก ดวงตาของเธอฉ่ำน้ำและยั่วยวน เขาถอนหายใจ โยนผ้าห่มคลุมให้เธอ แล้วเดินตรงเข้าห้องน้ำไป

แคสซี่ที่เมาอยู่แล้วไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ได้ พลิกตัว แล้วผล็อยหลับไป

เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดสาดส่องผ่านม่านเข้ามา แคสซี่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัว ซึ่งเป็นผลพวงจากการดื่มหนักเมื่อคืน ความทรงจำเมื่อคืนก็ทะลักเข้ามาในหัว แต่จำได้เพียงถึงตอนที่โจเซฟถามเธอว่าเสียใจไหม หลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย

บนโต๊ะข้างเตียงมีโน้ตวางอยู่: [ถ้าอยากแต่งงาน ก็เตรียมตัวแล้วมาที่สำนักงานทะเบียนราษฎรตอน 10 โมงเช้า]

ในห้องว่างเปล่ายกเว้นเธอ บ้านตกแต่งอย่างเรียบง่ายและมีสไตล์ ส่วนใหญ่ใช้สีดำ ขาว และเทา มันดูดีแต่ก็ดูอ้างว้าง และไม่ได้ใช้เงินตกแต่งมากนัก

นี่คือบ้านของลุงอาเธอร์จริงๆ เหรอ

แคสซี่มองโน้ตในมือ สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วยิ้มอย่างขมขื่น

เธอรีบหยิบเสื้อผ้าที่โยนไว้บนพื้นเมื่อคืนขึ้นมาสวม แล้วจากไปราวกับว่าได้ตัดสินใจครั้งสำคัญแล้ว

เธอเรียกแท็กซี่ตรงไปยังบ้านตระกูลบรูคส์

ระหว่างทาง แคสซี่เห็นข้อความหลายข้อความจากอาเธอร์ในโทรศัพท์ของเธอ

อาเธอร์: [แคสซี่ คุณโอเคไหม]

อาเธอร์: [แคสซี่ คุณอาจจะไม่รู้ว่าตระกูลบรูคส์ตัดสินใจที่จะโอนหุ้นบริษัท 80% ให้อลิเวียในอนาคต]

แคสซี่ตกใจเมื่อเห็นข้อความนี้ และในทันใดนั้น เธอก็เข้าใจทุกอย่าง

อาเธอร์เป็นลูกนอกสมรสของจอร์จ และมีเพียงการสนับสนุนจากตระกูลบรูคส์เท่านั้นที่เขาจะสามารถสืบทอดธุรกิจของครอบครัวได้

อาเธอร์: [บางเรื่องมันก็เกินกว่าที่ผมจะควบคุมได้ด้วยพื้นเพของผม รอผมสามปีนะ เวลาจะพิสูจน์ความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณ]

เมื่อเห็นดังนั้น แคสซี่ก็แทบจะเดือดดาล เธอถูกขอให้ใช้ช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตรอคอย แล้วเขายังกล้าพูดแบบนั้นอีก

ทั้งน้ำตา แคสซี่ปิดโทรศัพท์แล้วโยนมันลงในกระเป๋า

เมื่อเธอมาถึงบ้านตระกูลบรูคส์ เธอก็พบว่าโรเบิร์ตไปทำงานแล้ว

เธอรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนเพื่อเอาเอกสารที่จำเป็นสำหรับการแต่งงาน และขณะที่เธอกำลังเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น เธอก็เผชิญหน้ากับอลิเวียที่กำลังถือแฟ้มเอกสารกองหนึ่งออกมาจากห้องทำงาน